Douglas Kear Murray urodził się 16 lipca 1979 roku w Londynie, Wielka Brytania. Jego ojciec był brytyjskim urzędnikiem służby cywilnej, a matka nauczycielką. Ma jednego młodszego brata. Wychowywał się w dzielnicy Hammersmith w Londynie. Uczęszczał do St Benedict’s School w Ealing, a następnie do Eton College, jednej z najbardziej prestiżowych szkół w Wielkiej Brytanii. Studiował historię na Magdalen College na Uniwersytecie Oksfordzkim, gdzie w 2001 roku uzyskał tytuł licencjata (Bachelor of Arts).

Karierę rozpoczął jako dziennikarz i pisarz. W wieku 19 lat, jeszcze jako student, napisał sztukę teatralną „Nightfall”, która była wystawiana w Londynie. W 2000 roku opublikował swoją pierwszą książkę, biografię „Bosie: A Biography of Lord Alfred Douglas”. W 2005 roku wydał książkę „Neoconservatism: Why We Need It”. W 2006 roku dołączył do think tanku Centre for Social Cohesion, a następnie został współpracownikiem Henry Jackson Society, gdzie zajmował się kwestiami bezpieczeństwa międzynarodowego i islamizmu. Publikował artykuły w takich mediach jak „The Spectator”, „The Wall Street Journal” i „The Times”. W 2011 roku został felietonistą „The Spectator”, a w 2012 roku wydał książkę „Bloody Sunday: Truths, Lies and the Saville Inquiry”. W 2017 roku opublikował „The Strange Death of Europe: Immigration, Identity, Islam”, która stała się bestsellerem. Kolejne książki to „The Madness of Crowds: Gender, Race and Identity” (2019) oraz „The War on the West” (2022). Od 2020 roku współprowadzi podcast „Honestly” z Bari Weiss. W 2023 roku został współpracownikiem „The Free Press”. Występuje regularnie jako komentator w programach telewizyjnych, takich jak „Real Time with Bill Maher” czy „Question Time” na BBC.

Murray opowiada się za ograniczeniem imigracji do Europy, szczególnie z krajów muzułmańskich, argumentując, że masowa imigracja prowadzi do erozji tożsamości kulturowej i problemów z integracją. Krytykuje politykę wielokulturowości, twierdząc, że osłabia spójność społeczną. Sprzeciwia się cenzurze w mediach i na platformach społecznościowych, promując wolność słowa. Wyraża sceptycyzm wobec ideologii woke, polityki tożsamościowej oraz tego, co postrzega jako nadmierną poprawność polityczną. Broni wartości zachodniej cywilizacji, takich jak demokracja, wolność jednostki i dorobek intelektualny, krytykując ich dekonstrukcję w debacie publicznej.

W mainstreamowych mediach Murray jest często przedstawiany jako postać kontrowersyjna, szczególnie za swoje poglądy na temat imigracji i islamu. Organizacje takie jak Hope Not Hate krytykują go za rzekome szerzenie antyislamskich narracji, choć Murray podkreśla, że jego krytyka dotyczy islamizmu, a nie muzułmanów jako grupy. W internecie, zwłaszcza wśród konserwatywnych i wolnościowych odbiorców, cieszy się dużym poparciem. Jego zwolennicy doceniają erudycję, retorykę i obronę wolności słowa. Na platformie X, według danych z kwietnia 2025 roku, jego konto (@douglaskmurray) obserwuje ponad 700 tysięcy użytkowników. Jego posty, często komentujące bieżące wydarzenia, osiągają od 100 tysięcy do 2 milionów wyświetleń. Na przykład post z 10 kwietnia 2025 roku, krytykujący cenzurę w mediach, zdobył 1,8 miliona wyświetleń. Wideo z jego wystąpieniami na YouTube, takie jak debaty w Oxford Union, regularnie osiągają od 500 tysięcy do 5 milionów wyświetleń.

Nie odnotowano spraw sądowych, w których Murray byłby bezpośrednio pozwany lub oskarżony. Jego publiczne wystąpienia, takie jak debaty czy wykłady, nie skutkowały procesami sądowymi, choć spotkały się z protestami, np. podczas wykładu na Uniwersytecie w Manchesterze w 2018 roku. Jego wpływ jest znaczący w debatach o imigracji, wolności słowa i kulturze Zachodu, a jego książki sprzedały się w setkach tysięcy egzemplarzy na całym świecie.