Jens Stoltenberg urodził się 16 marca 1959 roku w Oslo, Norwegia. Pochodzi z rodziny o silnych tradycjach politycznych — jego ojciec, Thorvald Stoltenberg, był znanym politykiem i dyplomatą, pełnił m.in. funkcję ministra obrony i ministra spraw zagranicznych Norwegii. Matka, Karin Stoltenberg, była urzędniczką państwową i działaczką społeczną. Jens ma młodszą siostrę, Ninel Stoltenberg.

Studiował ekonomię na Uniwersytecie w Oslo, gdzie uzyskał tytuł magistra ekonomii. Karierę polityczną rozpoczął w młodym wieku, angażując się w Norweską Partię Pracy (Arbeiderpartiet). W latach 1990–1991 pełnił funkcję ministra ds. przemysłu i energii. W 1993 roku został wybrany na posła do Stortingu, norweskiego parlamentu. W latach 1996–2000 był premierem Norwegii, a następnie ponownie w latach 2005–2013. Jego rządy charakteryzowały się m.in. rozwojem polityki socjalnej i gospodarczej, a także aktywną rolą Norwegii na arenie międzynarodowej.

W 2014 roku Jens Stoltenberg objął stanowisko sekretarza generalnego NATO, stając się pierwszym Skandynawem na tym stanowisku. Jego kadencja była przedłużana kilkukrotnie, a obowiązki pełni do chwili obecnej. W trakcie swojej pracy w NATO koncentrował się na wzmacnianiu sojuszu, modernizacji jego struktur oraz reagowaniu na nowe wyzwania bezpieczeństwa, takie jak cyberzagrożenia i niestabilność geopolityczna. Stoltenberg jest także aktywny w promowaniu współpracy transatlantyckiej i dialogu z Rosją.

Jens Stoltenberg opowiada się za silnym i zjednoczonym NATO jako gwarancją bezpieczeństwa dla państw członkowskich. Podkreśla znaczenie współpracy międzynarodowej w obliczu zagrożeń takich jak terroryzm, cyberataki czy agresja ze strony państw autorytarnych. Jest zwolennikiem zwiększania wydatków na obronę w krajach sojuszniczych, aby utrzymać zdolności obronne NATO na wysokim poziomie. W kwestiach polityki zagranicznej promuje dialog dyplomatyczny, ale nie wyklucza stanowczej reakcji na naruszenia prawa międzynarodowego.

W mediach głównego nurtu Stoltenberg jest przedstawiany jako doświadczony i pragmatyczny lider, który stara się utrzymać jedność sojuszu w trudnych czasach. Jego działania są często komentowane w kontekście napięć między NATO a Rosją oraz rosnącego znaczenia Chin na arenie światowej. W internecie odbiór bywa bardziej zróżnicowany — zwolennicy podkreślają jego rolę w utrzymaniu stabilności i bezpieczeństwa, natomiast krytycy wskazują na kontrowersje związane z interwencjami NATO, zwłaszcza w Afganistanie i Libii.

Jego wpływ na debatę publiczną koncentruje się przede wszystkim na kwestiach bezpieczeństwa międzynarodowego, polityki obronnej i współpracy transatlantyckiej. Stoltenberg jest postacią o znaczącym autorytecie w środowiskach politycznych i wojskowych, a jego działania mają realny wpływ na kształtowanie strategii NATO oraz relacji międzynarodowych.