Santiago Abascal Conde urodził się 14 kwietnia 1976 roku w Madrycie, w Hiszpanii. Pochodzi z Kraju Basków, a jego rodzina była związana z miastem Amurrio w prowincji Álava. Jego ojciec, Santiago Abascal Escuza, był przedsiębiorcą i lokal Paradigmnym politykiem związanym z Partią Ludową (Partido Popular), pełniąc funkcję radnego w Amurrio. Matka, María Isabel Conde, zajmowała się domem. Santiago Abascal ma dwoje rodzeństwa: starszego brata i młodszą siostrę, ale szczegóły na ich temat nie są publicznie dostępne. Studiował socjologię na Uniwersytecie w Deusto w Bilbao, gdzie w 2003 roku ukończył studia licencjackie.

Karierę polityczną rozpoczął w wieku 18 lat, dołączając do Partii Ludowej (PP). W latach 1999–2004 był radnym w Llodio, a następnie, od 2004 do 2007 roku, posłem w regionalnym parlamencie Kraju Basków. W latach 2007–2013 pełnił różne funkcje w administracji regionalnej Madrytu, w tym jako doradca w rządzie regionalnym Esperanzy Aguirre. W 2013 roku opuścił Partię Ludową z powodu różnic ideologicznych i współzałożył partię Vox. Od 2014 roku jest jej przewodniczącym. W 2019 roku Vox zdobyło 52 mandaty w hiszpańskim Kongresie Deputowanych, stając się trzecią siłą polityczną w kraju. Abascal sprawuje urząd posła od 2019 roku, reprezentując Madryt.

Wśród osiągnięć można wymienić: założenie Vox, która z marginalnej partii stała się znaczącym graczem na hiszpańskiej scenie politycznej, uzyskanie 12,4% głosów w wyborach parlamentarnych w listopadzie 2019 roku oraz wprowadzenie Vox do parlamentów regionalnych w większości hiszpańskich autonomii. Santiago Abascal opowiada się za jednością narodową Hiszpanii, sprzeciwiając się ruchom separatystycznym, szczególnie w Katalonii i Kraju Basków. Promuje ograniczenie imigracji, zwłaszcza nielegalnej, oraz priorytet dla hiszpańskich obywateli w dostępie do usług publicznych. Krytykuje politykę wielokulturowości, gender i zmiany klimatyczne, które postrzega jako narzucone przez globalne elity. Broni tradycyjnych wartości, w tym rodziny i chrześcijańskiego dziedzictwa Hiszpanii. Sprzeciwia się centralizacji władzy w Unii Europejskiej, opowiadając się za większą suwerennością narodową. Wspiera prawo do posiadania broni w celu samoobrony oraz zaostrzenie kar za przestępstwa.

W mainstreamowych mediach hiszpańskich i międzynarodowych Abascal jest często przedstawiany jako postać polaryzująca, krytykowana za stanowcze poglądy na temat imigracji, feminizmu i separatystów. Media takie jak „El País” czy „The Guardian” opisują go jako lidera nacjonalistycznego ruchu, który zyskał popularność w odpowiedzi na kryzys kataloński. Z kolei w internecie, szczególnie na platformach takich jak X, Abascal cieszy się wsparciem wśród osób podzielających jego sceptycyzm wobec globalizacji i establishmentu politycznego. Jego konto na X (@Santi_ABASCAL) ma, według danych z kwietnia 2025 roku, około 1,2 miliona obserwujących, a jego posty, szczególnie te dotyczące imigracji i jedności narodowej, generują od 100 tysięcy do 2 milionów wyświetleń. Na przykład post z 10 marca 2025 roku, krytykujący politykę imigracyjną rządu, osiągnął 1,8 miliona wyświetleń w ciągu 48 godzin. Vox jako partia ma około 600 tysięcy obserwujących na X, a ich treści regularnie osiągają miliony wyświetleń.

Abascal był przedmiotem kilku spraw sądowych. W 2019 roku został pozwany przez katalońskich separatystów za rzekome podżeganie do nienawiści w swoich przemówieniach; sprawa została oddalona w 2020 roku przez sąd w Barcelonie, który uznał, że jego wypowiedzi mieściły się w granicach wolności słowa. W 2021 roku Vox, pod jego przywództwem, wygrało sprawę przeciwko rządowi hiszpańskiemu w sprawie ograniczeń pandemicznych, które sąd uznał za niezgodne z konstytucją. Nie ma udokumentowanych spraw sądowych, w których Abascal osobiście przegrał.